İnsan büyüdüğünü yahut değiştiğini fark eder mi ? Saçının her gün kaç santim uzadığını,her gün ne kadar uyuduğunu,ne kadar düşünüp ağladığını ?.. Fark etmeden değişiyor insan,ben de değiştim biraz. Nasıl hissedeceğini bilemeyen,yaşamına yön veremeyen,kendini kontrol edemeyen aciz bir tip oldum çıktım. Kimsede suç aramıyorum aslında,hayır,kendimde de aramıyorum çünkü biliyorum ki sorgulamadığın zaman yaşayabiliyorsun ancak. Sorgulayınca birer birer açılıyor zindanlar ve kendini onların yargısının ortasında buluveriyorsun,tıpkı kimsesiz,ıslahevine tıkılmış bir çocuk gibi.
Gün geçtikçe artıyor baş ağrılarım,gün geçtikçe bu berbat patırtısı daha da çekilmez hale geliyor insanların. Düşünüyorum,düşündükçe yoruluyor,kayboluyorum. Devirdiğim kaleleri tekrar inşa etmekten çok yoruldum,usandım. Ama ne ben,ben olmaktan vazgeçebildim ne de etrafımdakiler beni anlamamaya çalışmaktan. Uzun bile yazamıyorum artık,sanırım kendim olarak kalacağım diye diretirken elimde olanı çok yıpratmışım. Her gece peşine düştüğüm ve ölesiye inandığım düşlerim kadar bile gerçek gelmiyor bazı şeyler. O yüzden her gece yeni bir düş dileği ile dalıyorum uykularıma… Ve bitmesin istiyorum,belki bir gün uyanmam diye…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bir de biz mırlayalım diyenler